"biraz önce yoktum..simdi burdayim...
sözcükler var bir de ben...
...
make believe I'm everywhere
I'm hidden in the lines and written on the pages
is the answer to a neverending story "
Ekim 2003'tü bu sözcükler buraya ilk yazıldığında...
Dündü. Şimdi bugün.
"there is a crack in everything
that's how the light gets in" demiş Cohen abi. Burası her daim o çatlağa olan inancımdı, ışığın sızabileceği... En zor günlerde bile... Sonra daha güneşli, daha parlak, daha sıcak günler geldiler. Elim gitmez oldu ne yazmaya, ne de silip yok saymaya... Harika dostlarım oldu, bu sayfa dolayısıyla, harika anlarım, anılarım... Bir şekilde, hala burdayım.
Günün blogu ya da dünün blogu... Çok taze değil evet, ama sizi zehirlemez :)
Yine de teşekkür ederim.
Herkese esenlikler, karamelalı, renkli, pırıltılı şeyler!
ve daima, bolca ışık!
aman da aman :)
YanıtlaSilMisal şu yukarıdaki arkadaş...Thom balığı.Bu bloğun mahsüllerinden biridir.Elimde büyümüştür,kısa pantolonlu halini bilirim:p gerçi soona evlendi etti,tam elini eteğini çekti blog alemlerinden derken ce-ee dedi.Oturmaya da bekleris Thomasçıım yengeyle :)
YanıtlaSilben heep çooookkk zamanlar ardından yazdıklarını okuyup, yazı-yorumlar ekliyorum seninkilere.. arada bir kaybolup, yeniden beliriyorum.. bu kez ışığın sızdığı çatlak beni aydınlattığında günün/dünün blogunu okudum.. :) ve yine çoook zamanlar ardından merhaba demek istedim güneşli aylı blog'un sahibine.. :)
YanıtlaSilMerhaba Azul Génova ya da beynime kodladığım adla Tesoro, gördüğün gibi artık pek yaz(a)mıyorum, sevdiğim alıntıları filan ekliyorum daha çok... Yine de her daim beklerim, sevgiler
YanıtlaSil