On the road again...

Ama gercek yolcular gitmek icin giderler;
Yurekleri balonlar gibidir; Hafifcecik;
Ve nicin oldugunu bilmeden, "Gitsek" derler,
Yazgilari onunde boyunlari hep egik.

Şimdi hayallerine dokunma zamanı.
Biraz nefes alma, kaçma, aylaklık etme,
"Mai Pen rai"(hiç tasa yok) zamanı...
Kara kışa inat kemiklerini ısıtma, gün ışığına sarılma,
Yollarda, şehirlerde, adalarda kaybolma zamanı...
Yukarıdaki hamağa uzanma,
Bolca aşka bulanma zamanı,
sadece ben ve O...
Önümüzdeki 1 ay boyunca Tayland yollarında olacağız.Fırsat buldukça ya da döndükten sonra buraya yazacağız. Görüşmek üzere!