Ne uzun zaman geçti, ne sular aktı köprünün altından...Tüm renkler sepyaya dönüşmüşken herşeyde bir çatlak olduğunu anımsadı, ne de olsa ışık böyle içeri sızardı. Önce sıkı sıkı kapadığı perdeyi açtı...Sonra ardındakini ölesiye merak ettiği kapıyı...Güneş içini ısıtmaya başlamıştı...Yürüdü ve hafif bir ıslık çaldı.Yoldaydı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder